Lekcje religii

SZKOŁA PODSTAWOWA nr. 60

15 - 19 czerwca 

Temat: Boże Ciało

Historia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. W jednym z francuskich klasztorów zakonnica o imieniu Julianna wielokrotnie miała wizję koła na wzór księżyca, a na nim widocznej plamy koloru czarnego. Nie rozumiała tego więc zwróciła się do przełożonej. Ta jednak wyśmiała ją. Wtedy siostra Julianna zaczęła się modlić o zrozumienie tego widzenia i pewnego dnia usłyszała głos oznajmiający, że czarny pas na tarczy księżyca oznacza brak osobnego święta ku czci Eucharystii, które miałoby umocnić wśród ludzi wiarę w prawdziwą obecność Jezusa pod postacią chleba Eucharystycznego. Jednak władze kościelne sceptycznie odniosły się do widzeń prostej zakonnicy. Ale w 1263 roku w Bolsenie, niedaleko Rzymu miało miejsce niezwykłe wydarzenie. Mający wątpliwości w wierze ksiądz odprawiając Mszę Św. podczas łamania hostii zauważył, jak na białe płótno korporału zaczęła sączyć się krew. Dopiero wtedy papież Urban IV wprowadził w Rzymie takie święto, a papież Jan XXII w XIV wieku nakazał obchodzić je w całym Kościele. Do dziś korporał z plamami krwi znajduje się w katedrze w Orvietto niedaleko Bolseny. W Polsce po raz pierwszy święcono Boże Ciało w 1320 roku w diecezji krakowskiej. Dopiero wiek XVI przyniósł tak bogate obchody z jakimi spotykamy się do dziś szczególnie na polskiej wsi.

Etapy procesji Bożego Ciała.

I: ministranci niosący krzyż

II: ludzie niosący sztandary i feretrony

III: chłopcy dzwoniący dzwoneczkami

IV: dziewczynki sypiące kwiaty

V: mężczyźni niosący baldachim , a pod nim kapłan z Najświętszym Sakramentem w monstrancji

VI: pozostali wierni.

Uczniowie podają propozycje, jak mogą aktywnie włączyć się w procesje?

Propozycje:

• przyjść na Mszę Św.,

• przystąpić do Komunii Św.,

• pójść na procesję,

• dziewczynki mogą sypać kwiaty,

• chłopcy dzwonić dzwoneczkami,

• przystroić okna naszych domów na trasie procesji,

• zachęcić innych do udziału w tej uroczystości.

Temat:„Bóg wam daje dary nie po to, abyście zatrzymali je dla siebie, ale abyście się nimi dzielili”

Chcę was uwrażliwić na to, że pomoc -  pomaga zwrócić naszą uwagę na to, co wiele razy mogliśmy zauważyć: że ludzie pomagają wtedy, gdy kogoś spotyka jakieś nieszczęście. Otóż musimy wiedzieć, że dzieci biedne, ubogie są równie nieszczęśliwe, bo często sytuacja w domu, brak środków do życia, może pijaństwo rodziców, odebrało dzieciom coś dla nich najcenniejszego – dzieciństwo.

Nie zrozumie tego nikt, kto nigdy nie znalazł się w takiej sytuacji, kto nigdy nie doświadczył tego na własnej skórze. Otóż, drodzy uczniowie wy macie rodziny, kochających rodziców, za to dziękujcie Bogu, ale pamiętajcie o tych dzieciach, które nie mają tego szczęścia.

Nigdy nie narzekajcie na waszych rodziców i wasze rodziny, bo jest wiele dzieci biednych i samotnych, które chciałyby mieć takie rodziny jak wy. Dlatego też, doceniając wasze rodziny postarajcie się wspomóc tym którzy nas potrzebują. Nasza w tym rola, aby zachęcać innych do pomocy biednym ludziom.

Filmik: 

https://www.youtube.com/watch?v=Lp5oymw9rYA

Zobaczcie, jaki mamy dziś temat: Bóg wam daje dary nie po to, abyście zatrzymali je dla siebie, ale byście się nimi dzielili”.

Pomyślcie dzisiaj nad tym, co wam wysłałem. Otrzymaliście od Boga kochanych rodziców, może macie w domu wszystko i nic wam nie brak – to również sprawia, że jesteście szczęśliwi. Zobaczcie, Bóg daje wam to, aby się tym szczęściem podzielić. Przemyślcie, jak tym szczęściem możecie podzielić się z innymi dziećmi i sprawić, aby miały weselsze życie Pamiętajcie o tym, że kto dzieli się sercem, zawsze pomnaża miłość.

Wymień 4 przykłady dzielenia się / świadczenia pomocy potrzebującym ?

8-12 czerwca 

T: Uczynki miłosierdzia względem Duszy i Ciała.

“Uczynkami miłosierdzia są dzieła miłości, przez które przychodzimy z pomocą naszemu bliźniemu w potrzebach jego ciała i duszy. Pouczać, radzić, pocieszać, umacniać, jak również przebaczać i krzywdy cierpliwie znosić – to uczynki miłosierdzia co do duszy. Uczynki miłosierdzia co do ciała polegają zwłaszcza na tym, by głodnych nakarmić, bezdomnym dać dach nad głową, nagich przyodziać, chorych i więźniów nawiedzać, umarłych grzebać. Spośród tych czynów jałmużna dana ubogim jest jednym z podstawowych świadectw miłości braterskiej; jest ona także praktykowaniem sprawiedliwości, która podoba się Bogu” – czytamy w Katechizmie Kościoła Katolickiego, p. 2447

Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią (Mt 5,7)

Uczynki miłosierne względem duszy:

1. Grzeszących upominać

2. Nieumiejętnych pouczać

3. Wątpiącym dobrze radzić

4. Strapionych pocieszać

5. Krzywdy cierpliwie znosić

6. Urazy chętnie darować

7. Modlić się za żywych i umarłych

Uczynki miłosierne względem ciała:

1. Głodnych nakarmić

2. Spragnionych napoić

3. Nagich przyodziać

4. Podróżnych w dom przyjąć

5. Więźniów pocieszać

6. Chorych nawiedzać

7. Umarłych pogrzebać

Słowa Pana Jezusa do św. Siostry Faustyny:

“Żądam od ciebie uczynków miłosierdzia, które mają wypływać z miłości ku mnie.

MIŁOSIERDZIE MASZ OKAZYWAĆ ZAWSZE I WSZĘDZIE BLIŹNIM, NIE MOŻESZ SIĘ OD TEGO USUNĄĆ ANI WYMÓWIĆ, ANI UNIEWINNIĆ.

Podaję ci trzy sposoby czynienia miłosierdzia bliźnim: pierwszy – czyn, drugi – słowo, trzeci – modlitwa; w tych trzech stopniach zawiera się pełnia miłosierdzia i jest niezbitym dowodem miłości ku mnie. W ten sposób dusza wysławia i oddaje cześć miłosierdziu mojemu.”

Dzienniczek, 742

T: Boża sekretarka / Tajemnica miłosierdzia.

Często w Kościele słyszy się słowo: "Miłosierdzie". Co ono jednak oznacza? Czym jest ten przymiot wiecznego i sprawiedliwego Boga? Najprościej można powiedzieć, że miłosierdzie to miłość przekraczająca granice sprawiedliwości. To miłość niezasłużona, niesprawiedliwa. MIŁOSIERDZIE TO MIŁOŚĆ PONAD SPRAWIEDLIWOŚĆ.

Kto może domagać się tego miłosierdzia? W ewangeliach znajdujemy pewne wskazówki:

Siostra Faustyna ma przydomek: „Sekretarka Pana Jezusa”. Tak właśnie się mówi o s. Faustynie, ponieważ to, co powiedział jej Jezus podczas objawień, skrupulatnie zapisywała. Pamiętnik s. Faustyny nosi tytuł: Dzienniczek. Miłosierdzie Boże w duszy mojej. Tak naprawdę miała na imię Helena, a Faustyna to imię zakonne. Pochodziła z bardzo biednej rodziny, gdy była młodą dziewczyną – pracowała jako służąca. Nie skończyła szkoły dla sekretarek, ukończyła trzy klasy szkoły podstawowej. Na początku nikt nie chciał wierzyć, że pokazuje się jej sam Jezus. Dzięki s. Faustynie powstał obraz Pana Jezusa Miłosiernego, choć ona sama nie potrafiła go namalować. W roku 2000, czyli w roku jubileuszowym, Jan Paweł II ogłosił ją świętą i powierzył świat Bożemu Miłosierdziu.

Boże miłosierdzie to miłość ponad sprawiedliwość. Największym obrazem tej miłości jest śmierć krzyżowa Jezusa. W godzinę tej śmierci są "otwarte zdroje miłosierdzia" dla każdego grzesznika, który zwróci się do Boga prosząc o nią. Jako sposoby czynienia miłosierdzia, Pan Jezus podaje: słowo, modlitwę oraz czyn. W ten sposób każdy może spełniać uczynki miłosierdzia wobec drugiej osoby. Pomocą w rozlewaniu Bożego Miłosierdzia w świecie są: obraz z podpisem "Jezu ufam Tobie", koronka do Bożego Miłosierdzia, Nowenna oraz święto Miłosierdzia Bożego w pierwszą niedzielę po Wielkanocy.